Petrus Maria Gazzaniga

Ten artykuł od 2010-02 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Petrus Maria Gazzaniga (1722–1799) – włoski teolog, przedstawiciel tomizmu, dominikanin.

Życiorys

Po wstąpieniu do zakonu studiował filozofię i teologię na uniwersytecie w Bolonii. Uczył następnie teologii w Bolonii, Genui i Pawii. W 1760 cesarzowa Maria Teresa powołała go na katedrę teologii w Wiedniu. W 1782 z powodów zdrowotnych powrócił do Włoch. Był prowincjałem w Lombardii (1783–85). Łączyła go przyjaźń z papieżem Piusem VI i cesarzem Józefem II, który wypłacał mu dożywotnią pensję. Jego główne dzieła to: Praelectiones theologicae in usum suorum auditorum (1763-66), Theologia dogmatica in systema redacta (1777) oraz Theologia polemica ad usum auditorum (1778).